De vakantie is weer begonnen, de tijd van springen over matrassen dwars door de woonkamer belegd met diverse pubers. Tussen de matrassen in liggen de resten van wat mijn ontbijt had moeten worden, gelukkig lusten de dames/heren over het algemeen nog geen koffie, dus ik heb nog de beschikking over mijn eerste levensbehoefte.

Ach ja, ze hebben de vakantie verdiend, ieder heeft op zeer eigen passende wijze met de nodige inzet het schooljaar afgesloten.

Jongste mag net over naar groep 4. Zoals het volgens mij hoort op zijn leeftijd, speelt hij liever dan iedere dag een boek van 120 pagina's te lezen, dus is hij naar de richtlijnen van het hedendaagse onderwijs eigenlijk nog wat te speels. Zijn gebouwen van legoblokjes bieden hoop, ruimtelijk inzicht en zo. 

Mijn jongste dochter overhandigt mij een prachtig rapport, alleen maar achten en negens gapen mij aan. Over naar 3 Atheneum. Nee, zij hoeft er geen geld voor te hebben, wel chocolade. Dus sta ik op de eerste zaterdag van de vakantie bij de Jamin snoep en chocolade te scheppen. Maakt het leven weer wat luchtiger van mijn serieuste kind. Want om nou te zeggen dat ze veel lol heeft met al die hoge cijfers.....

Zoon drie in de rij beschikt absoluut over het hoogste IQ, want leg mij maar uit hoe je, zonder ooit iets te leren of ook maar iets te doen wat met school te maken heeft, iedere keer weer overgaat met alleen maar zessen. Of een 5.8, want dat wordt ook een 6. Deze prachtig uitgekiende lijst wordt in tienen gevouwen uit zijn broekzak gevist en hij verdwijnt achter zijn Play Station. Naar verwachting zal hij hier de eerst komende zes weken te vinden zijn. 

Oudste dochter slaagt Cum Laude voor haar VMBO. Na jaren geen onderwijs, maar werken aan een manier om je te handhaven in deze maatschappij waarvoor je net wat te gevoelig (lees, te mooi, te bijzonder en bovenal te betrokken) bent, bewijst ze zich ook op dit gebied dubbel en dwars. 

Oudste zoon is heel, heel blij dat hij geen schoolbank van dichtbij hoeft te zien en werkt nu al even hard in het bedrijf als mijn man. Dat betekent dat ik hem alleen nog maar zie voor eten of als hij moet slapen. Ook de komende zes weken.

Gezellig, vakantie, het eerste logeerpartijtje heb ik al gehad. Echt weggaan zit er niet in, dus Hotel Jooren staat weer zes weken ter beschikking.