Soms vragen mensen zich af waarom ik vijf kinderen heb. Veel werk, kostbaar... Niet van deze tijd.

De eigenlijke reden is omdat baby's zo leuk zijn. Zo lekker puur en dol op knuffelen, krijg je nooit genoeg van toch. Ze blijven niet klein, maar zoals met alles in het leven overzie ik niets op lange termijn en geniet ik van het moment.

Dat genieten doe ik nog steeds en ik lach ook heel wat af met ze.

Gisteren zaten oudste dochter en ik bij het reisbureau. Na alle examens wilde ik haar verrassen en ze wil graag reizen. Ik ben helemaal niet zo reislustig. Ik ben gelukkig zoals ik leef en hou het strand maar kort uit. Maar goed, haar cadeautje, dus daar zaten we dan.

De wensen waren wat moeilijk, dus we zaten er al gauw meer dan een uur. Ik belde het thuisfront of ze de hulp in de huishouding wilden betalen zodat zij naar huis kon.

Oudste zoon werd op pad gestuurd met geld en de boodschap. Een minuut later gaat mijn telefoon.

Mam, de schoonmaakster ligt op tafel. En ze wil jou, want jij bent de dokter. Mocht ik willen. Verdient beter dan wat ik nu doe, maar toch.

Ik vertel oudste dat het wat moeilijk wordt omdat ik niet kan weglopen nu de medewerkster van het reisbureau druk aan het zoeken is naar een bestemming die aan alle eisen voldoet.

Oudste zoon weet het ook niet goed, de schoonmaakster is ziek.

"Maar schat, vraag haar dan of ze nog wel in naar huis kan reizen en geef haar het geld. Het geeft niet dat er nog wat kussens van de bank af zijn, die kan ik later opruimen".

De medewerksters van het reisbureau luisteren mee naar alle problemen die zijn ontstaan. Blijkbaar kan ik niet eens een paar uur weg. Ik begin nu te twijfelen aan de vakantie die ik zit te boeken.

Terwijl ik bezig ben met de problemen aan het thuisfront, zijn Sophia en de medewerkster eruit. Het wordt: Ibiza.

Wat moet ik nou op Ibiza? Ben daar verdorie de enige 51-jarige zonder kunsttieten. De enige mensen van mijn leeftijd die daar vrijwillig heengaan vind ik uitgesproken eng.

Maar goed, geboekt dus. De volgende ochtend maar eens op zoek naar een opvulbikini, je moet toch wat. Geld voor kunsttieten is er nu niet meer.

Die ochtend loopt niks echt lekker. Portemonnee vergeten in de supermarkt. Nieuwe wasdroger staat op kinderslot, hoe kan dat nou gebeuren? En dit grote kind krijgt dat ding er niet af. Dus met stoom uit mijn oren been ik naar mijn auto waarin de kids zitten te wachten om naar Amstelveen te gaan. Voor die bikini, weet je wel. En voor alles wat oudste dochter nodig heeft, dus een vierde bikini van dit seizoen, zomerkleding en sandalen. Ik trek mijn portier open en stap in een klassiek concert.

"Ik heb maar even NPO 4 opgezet", merkt oudste dochter fijntjes op, "word je lekker rustig van".