Moeder zijn, een ingewikkelde kwestie. Zeker als je in de vijftig bent, als ik dat moet geloven.

Ik las laatst een stukje van een vrouw van in de vijftig. Zij beweerde stellig dat het verval niet meer af te wenden was. Die buik gaat hangen. Armen gaan flubberen. Punt, niks aan te doen. Gelukkig kon ik ook nog reageren. Wat een onzin. Leeftijd is een getal. Natuurlijk moet je eraan werken. Wil je in vorm blijven, dan moet je moeite doen.

Misschien moet ik toegeven dat het soms meer moeite kost. Het weefsel in het lichaam wordt wat stugger.

Laatst was ik weer bezig met ik weet niet hoeveel strekoefeningen met de personal trainer die een goede poging doet mijn hardlooptechniek te verbeteren. Het valt mij wel op dat ik veel moet strekken om leniger te worden. Veel meer dan vroeger. Daarop verzuchtte hij dat hij al 31 jaar was geworden. 31! Nee, serieus, je had mijn kind kunnen zijn. Met gemak.

Hij ging nog even verder met zijn overpeinzingen, want stel nu dat de 40 in zicht komt. Waarop ik wat droogjes opmerkte dat de 50 dan wel helemaal einde oefening moest betekenen.

Hij zou ervoor tekenen om 51 te zijn zoals ik dat ben. Nou ja, dat scheelt dan weer.

En gaat dat vanzelf? Nee. Maar onmogelijk? Ook niet dus. En al helemaal niet voor moeders. Moeders hebben namelijk kinderen gekregen. En weet je hoe zwaar dat is? Beetje liften, 21 km rennen. Ach, het kost moeite en soms doet het een beetje pijn. Maar geloof mij. Jij kunt het ook. Kinderspel. Juist omdat je moeder bent. Hou van jezelf, zorg voor jezelf en geniet. Van je kinderen en van jezelf. Hele fijne Moederdag!