Nou, we hebben hem weer gehad hoor, de Ride en Run juli 2017. Voor velen een heel avontuur. Nog nooit gelopen of nog nooit van gehoord? De bedoeling is dat ruiters een andere sport gaan beoefenen naast het rennen. Hoewel de meeste 20 en 30 jarige amazones nog prima wegkomen zonder aanvulling op gebied van core en conditietraining, is dit voor de 40 en 50 jarige lotgenoten niet weggelegd. De enkeling die zich nog in de ring waagt, volgt vaak de bewegingen niet meer zo soepel en moet het afleggen tegen de jongeren. Die qua conditie ook nog vaak geen uitblinker zijn, maar goed. 

De KNHS verzon er wat op. Een wedstrijd waarbij iemand te paard gaat met een renner ernaast. 

De renner werkt aan zijn of haar conditie. Meestal gaat het om zijn conditie, deze Ride en Run kenmerkte zich door vrouwen te paard en mannen met gymschoenen aan. Aan de spierontwikkeling te zien hadden we hier te maken met een groep hardlopers en geen ruiters die aan de conditie willen werken, wat wel de opzet van de KNHS is. 

Ach ja, die mannen ook blij. Eindelijk eens op stap met je vrouw en haar knol en dan ook nog iets doen waar je zelf gelukkig van wordt, wat wil een man nog meer. Beetje jammer dat manlief wel nog dat paard moet vasthouden bij de trailer. Dat zorgde hier en daar voor wat echtelijke woordwisselingen. "Schat, weet je het nou nog niet, hij mag niet grazen met zijn bit in, straks stapt hij ook nog in de teugel, dan schrikt hij en is het hoofdstel stuk". De man in kwestie staat er wat overrompeld bij, hij kwam om hard te lopen, toch?

Wat een beetje jammer was, is dat de KNHS het wedstrijdelement eruit had gehaald. Want bij de laatste editie werden sommige renners wel erg fanatiek. Ja, fanatiek. Dat is niet de bedoeling. Het is een prachtige omgeving, geniet ervan! Ja, alles goed en wel, maar moet ik daarvoor ruim 50 euro neertellen? Ik geniet tijdens al mijn loopjes van de omgeving, als ik een wedstrijd heb, wil ik een PR neerzetten. Een beetje zoals het rijden van een proef. Doe je toch voor de klassering en de winstpunten. De boodschap is dan toch ook niet: "Beste ruiter, dit keer hebben we de jury getrakteerd op een high tea. Hier ligt een prachtige ring, geniet van de schitterende witte hekjes. Veel plezier."

Sta je als wedstrijdruiter ook een beetje vreemd te kijken. 

Het heeft toch wel zijn charme hoor, die Ride en Run. Je rent over ruiterpaden, dus plassen, boomwortels, mul zand, uitdagingen genoeg. Aan het begin spring ik over de plassen, dat geef ik binnen de eerste kilometer al op. We komen wat koppels tegen die al terugkomen. De renners met rode hoofden, de minder vermoeide ruiters roepen vrolijk dingen als "succes" en "veel plezier". Vooral dat laatste natuurlijk, want van de KNHS moesten we niet presteren, maar genieten. 

Geef mij toch die wedstrijd maar weer terug. Is er ook nog wat uitdaging voor de ruiter bij. Neem gewoon niet een jong onervaren paard mee, leen de knol van de buren desnoods. 

Mensen die de ruitersport beoefenen mogen best meer doen aan hun conditie dan genieten. Daar wordt niemand minder van. En aan de hardlopers die deze blog lezen, ik raad hem wel aan, deze run. Lekker eens anders rennen dan over asfalt. Zoek dus maar gauw een vrouw, vriendin of dochter met een paard en doe lekker mee!