Blog #47: Supercompensatie bij je paard
In het blad "De Hoefslag" staat deze maand een mooi artikel over supercompensatie bij het paard. Deze term is een bekende voor beoefenaars van krachttraining, en omdat vrienden en bekenden weten dat ik dit combineer, komen ze met vragen.
Vandaag ook weer. Ik heb een lekker herstelweekend voor mijzelf gepland. Gezellig rondhangen op het NK in Ermelo, genoten van de paarden en hun ruiters. Gisteren heb ik wel hardgelopen. Vrijdag reed ik mijn debuut in de M1 met mijn fijne merrie en met 189.5 punt in de tweede proef een ruime winst gemaakt. Morgenochtend ga ik er weer tegenaan met Mark. Voor het mooie had ik zaterdag ook nog mogen trainen, maar als het een keertje niet uitkomt, kun je het ook overslaan. Als je dan maar wel andere dingen doet.
Afwisseling in de training dus. Klinkt bekend toch, paardenliefhebber? Want wanneer groeien die spieren nou? En wanneer gebeurt dat op de goede manier?
Bij paarden werkt het niet anders dan bij mensen. Voor een B-proefje komt er nog weinig om de hoek kijken als het om krachttraining gaat. Maar stel, je rijdt succesvol rond in de L. Dan wordt het tijd om kracht te gaan winnen. Het paard moet jou anders gaan dragen. Hij moet meer achter zakken, het achterbeen onderbrengen, en meer vanuit de schoft gaan rijzen. Met het maken van schakelingen in het rijden ga je het krachthonk in. Door in dezelfde gang terug te rijden (paard moet zich meer dragen van achteren) en weer naar voren (paard zet zich af om te versnellen) begin je in de achterhand spieren aan te spreken.
En net als bij iedere sporter worden de spieren van de romp ook aangesproken. Het paard moet tijdens dat schakelen de rug blijven bollen en zijn buikspieren intrekken.
Iedere fysiotherapeut kan je laten zien hoe dat bij een paard werkt, maar je kunt het zelf ook goed bekijken door met je vingertoppen het paard te vragen zijn buikspieren aan te trekken. Prik maar eens behoedzaam op de plek waar je singel normaal ligt, tussen de voorbenen, helemaal onderaan. Reageert hij niet, probeer dat dan met de punt van je hoevenkrabber voorzichtig nog eens. Nu zie je dat het paard zijn rug opbolt als een kat, en dan ook zijn hals laat vallen. Zonder zijn hals te laten vallen, train je dus geen buikspieren.
Train je je paard goed, dan zie je de spieren bovenin de hals, de spieren van de rug onder jouw zadel, en de spieren bovenop de achterhand ontwikkelen,
Maar wanneer groeien die spieren nou? Simpelweg tussen het trainen door. Tijdens een training beschadig je de spieren wat. Er ontstaan kleine scheurtjes. De spier heeft een soort van eigen systeem waarin hij probeert de schade zo te repareren, dat hij dat stukje extra belasting volgende keer beter aankan. Helaas is bij paarden nog niet goed onderzocht hoelang dat herstel duurt. Voor humane sporters zijn deze schema's al mooier uitgewerkt.
Het zal ook een individueel verschil per paard zijn.
Niet anders dan bij mensen wordt de spier na verloop van tijd steeds sneller in het herstel en de supercompensatie. Spieren gaan ook steeds sneller eiwitten opnemen. Voeding is enorm belangrijk voor herstel, paarden moeten ook zeker na de training voldoende eiwitten in hun voerbak krijgen.
Spierpijn is een teken dat er moet worden gewacht op herstel.
Paarden zijn prooidieren. Tegen de tijd dat ze laten zien dat ze spierpijn hebben, is het forse spierpijn. Volgens mij ben je dan een stapje te ver gegaan. Geef dus voldoende rust, hoe jonger het paard, hoe meer rust hij nodig heeft. Rust is niet stilstaan. Humane sporters wandelen of fietsen op hun rustdagen. Laat je paard dus rustig bewegen, liefst vrij in de wei, op de dagen dat je niet rijdt.
Kijk naar je paard. Ben je tevreden over de spieropbouw?
En vergeet niet dat je regelmatig stapt met lange teugel in je trainingsuur. Laatst merkte mijn dochter op dat haar paard veel fijner voelde na een of twee rondjes stap na een stuk training. Dat is bij krachttraining voor een mens niet anders. Als mens doe je een setje met een aantal herhalingen. Daarna heb je rust. Na die rust kun je hervatten. En ben je ook weer sterk genoeg. Neem als personal trainer van je paard deze kennis vooral mee, uit eigen ervaring weet ik dat je dan weer fijner verder kan!
