Niet zo heel lang geleden zat ik met mijn personal trainer te filosoferen over mijn spiergroei. Die is namelijk toch wel onverwachts iets meer en sneller gegaan dan we dachten. Uiteindelijk ben ik 50 en op dat moment pas sinds 6 maanden begonnen met krachttraining. Toch waren mijn spieren zichtbaar gegroeid. Hij wilde weten of ik last van stress had of niet. Had natuurlijk gekund, want druk huishouden, vijf kinderen, man altijd weg voor zijn eigen bedrijf, verpleegkundige met onregelmatige diensten. Natuurlijk heb ik echt wel mijn dingen in het leven die ik niet zo geslaagd vind en die ik liever anders had gezien.

Dat zijn vaak gelijk de dingen die je zelf niet kunt beïnvloeden. Ik heb geleerd die in de koelkast te zetten. Dat wat je niet onder controle hebt, laat je los. Negatieve mensen laat je los. Kijk naar wat je hebt en wat je kunt. Leer ervan te genieten. Knuffel je kinderen en je dieren. Daarvan krijg een scheut oxytocine, het gelukshormoon. Je druk maken over mensen of dingen die jou niets positiefs kunnen bieden is zo zonde van je energie. Negatieve emoties zorgen voor een hoger level van het stresshormoon. En die wil je niet hebben. Die eet namelijk eiwit. En dat ben jij. Dus in feite eet jouw stress jouw spieren op. En nog meer van je organen die ik nu maar even buiten beschouwing laat...

Verder doorgedacht werkt stress ook blessures in de hand. Oke, dus je laat nu een hoop los en maakt bewuste keuzes voor je eigen geluk. Dus maak je ruimte en ga je werken voor alles waar je blij van wordt.

Over werk gesproken. Ik vind mijn werk heel leuk. Ik zorg voor mensen. Laatst had ik zulke leuke dames in mijn nachtdienst. De volgende ochtend zei ik dat tegen de receptioniste. Op dat moment kwam er iemand de deur in. "Wat is het hier gezellig", zei hij. Dus ik legde uit dat ik had genoten van mijn dienst. Ik nam afscheid en liep naar de personeelsuitgang. Ik hoorde de man achter mij zeggen: "Plezier in het werk, dat is helaas niet voor iedereen weggelegd". Ik ging er niet meer op in, maar aan jou de vraag:  Ervaar jij dat ook zo? En is dat wel zo? Hoe maak je dan je keuze in het leven? Ik hoop dat iedereen zowel werk als een sport vindt die leuk is. Lijkt mij een prima project, je doet het voor jezelf!